Sunday, January 30, 2011

ती सकाळ कि संध्याकाळ

ती सकाळ कि संध्याकाळ

डोळ्यावर हलकीशी झोप होती, ताजेपनाही जाणवत होता एखाद्या रोपला नविन पालवीफुटावी तसेच काहीसे वाटत होते खरे म्हणजे parlour मध्ये जावून आले होते मस्त पैकीचेहर्याला मसाज झाले होते अर्धवट झोप झाली होती परन्तु पूर्ण झोप घेतल्याचे समाधाननक्कीच जाणवत होते मधून बाहेंर आले आणि बाहेरचे वातावरण वेगळेच जाणवत होतेका कुणास ठावुक परन्तु तुझी आठवण प्रकर्षाने येत होती... हलकासा पाउस येवूनगेल्याचे दिसत होते रस्ते अर्धवट ओले झाले होते क्षणभर सकाळ आहे की संध्याकाळआहे याचा मला सम्भ्रम पडला होता. कोणालाही असेच वाटले असते. रस्त्यावर गाड्याचीवर्दळ पाहून वाटले की संध्याकाळ असेल, मुसलधार पाऊस पडून गेल्यावर धरतीचेसौन्दर्य जसे खुलुन दिसते तसेच माझ्या चेहर्यावर काहीसे तेज असावे असे जाणवत होते.आकाश निर्भर दिसत होते.
मनाला अतिशय प्रसन्न वाटत होते..... त्यात तुझा दुरावा तुझी ओढ़ तुझा विरह मलाजाणवत होता पाण्याचे हलकेसे थेंब झाडावर दिसत होते हात लावला तर त्याचे थेबचटकन माझ्या बोटावर पडले तुझ्या स्पर्शाचा भास मला प्रकर्षाने जाणवला.

बिल्डिंगच्या खाली असताना खिडकीतली मिणामिणारी पणती दिसली जणू माझ्यासारखीच.... तिच्या जोडीला दिवाहि असावा असेच काहीसे तिला वाटत होते.....
जसे माझ्या जोडीला तू असावास

No comments:

Post a Comment